İyileşmek Üzerine

Adam Phillips – İyileşmek Üzerine

İyileşmek denildiğinde çoğumuzun zihninde, geçmişin tamamen silinmesi, yaraların kapanıp hayatın “eski düzenine” dönmesi canlanır. Adam Phillips, psikanalitik düşünceden beslenerek bu basit ama yanıltıcı beklentiyi sarsar. Ona göre, yaşadığımız kırılmalar hiçbir zaman bütünüyle ortadan kalkmaz; onlar, görünmez izler halinde kişiliğimizde yaşamaya devam eder. Asıl mesele, bu izleri yok etmek değil, onları kendi hikayemizin bir parçası olarak kabul edip, onlarla birlikte yeni bir yaşam biçimi kurabilmektir.

Phillips, iyileşmeyi “düzeltme” ya da “eskiye dönme” gibi tek yönlü bir hedef olmaktan çıkarır. Onun soruları kışkırtıcıdır: Hatırlamak mı daha sağlıklıdır, unutmak mı? Kabullenmek mi iyileştirir yoksa vazgeçmek mi? Bir kaybı aşmak, gerçekten onu geride bırakmak mıdır yoksa onunla yaşamayı öğrenmek mi? Bu tür sorular, okuru yüzeysel çözümlerden çok daha derin bir sorgulamaya davet eder.

Kitapta öne çıkan noktalardan biri, Phillips’in iyileşmeyi çoğul bir süreç olarak sunmasıdır. Her birey için, her kırılma için farklı yollar, farklı ritimler vardır. Kimi zaman sessizlik, kimi zaman hatırlama, kimi zaman da yeni ilişkiler kurma bu sürecin parçaları olabilir. Phillips, “iyileşmenin tek bir doğrusu yoktur” diyerek, psikolojide sık rastlanan reçeteci yaklaşımlara ince bir eleştiri getirir.

Okurken, satırlar arasında şunu fark edebilirsiniz: İyileşmek, yalnızca kayıpları geride bırakmak değil, onların ışığında yeni bir yaşam tasarlamaktır. Bu da iyileşme kavramını çok daha gerçekçi, insana yakın ve yaşanabilir kılar. Phillips’in yaklaşımı, hem kişisel gelişim açısından umut verici hem de klinik pratik açısından son derece öğretici bir çerçeve sunar.